دوره 5، شماره 3 - ( 7-1400 )
جلد 5 شماره 3 صفحات 20-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hajishah H, Salehi S A, Amini M. Investigating Olfactory Bulb Volume Reduction as a Potential Biomarker for Some Neuropsychiatric Disorders: A Narrative Review. jcbr 2021; 5 (3) :9-20
URL: http://jcbr.goums.ac.ir/article-1-323-fa.html
URL: http://jcbr.goums.ac.ir/article-1-323-fa.html
بررسی کاهش حجم پیاز بویایی به عنوان یک نشانگر زیستی بالقوه برای برخی از اختلالات عصبی - روانی: یک مرور روایی. Journal of Clinical and Basic Research. 1400; 5 (3) :9-20
چکیده: (2691 مشاهده)
پیاز بویایی یک ساختار مهم در بویایی است که در قسمت قدامی شکم مغز جلو قرار دارد. پیازهای بویایی زوج اطلاعات بو را از گیرنده های نورون بویایی به مناطق بالاتر مغز مربوط به پردازش بویایی منتقل می کنند. به دلیل ارتباط فیزیولوژیکی و آناتومیکی بین شبکه های بویایی و پردازش احساسات ، اختلال بویایی در برخی از اختلالات روانپزشکی مشاهده می شود. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به بی خوابی مادرزادی علائم افسردگی را نشان می دهند. همچنین ، شواهد قوی نشان داده است که حجم پیاز بویایی می تواند وضعیت عملکرد سیستم بویایی را منعکس کند. با توجه به این همبستگی ، علاقه ای وجود دارد که بررسی شود آیا کاهش حجم پیاز بویایی می تواند پزشکان را در مورد برخی اختلالات عصبی و روانی هشدار دهد. اختلال روانپزشکی عصبی به عنوان یک نگرانی جهانی ، سومین علت اصلی سالهای زندگی سازگار با معلولیت جهانی است. امروزه اختلالات روانی معمولاً با علائم رفتاری تشخیص داده می شوند. پیشرفت تدریجی اختلالات روانی و تاخیر در بروز علائم رفتاری اهمیت نشانگرهای زیستی عینی را افزایش داده است. نشانگرهای زیستی عینی می توانند با افزایش دقت تشخیص و پیش آگهی ، درمان را بهبود بخشند. فرض بر این است که کاهش حجم پیاز بویایی می تواند چنین نشانگر زیستی باشد. در این مقاله ، مطالعات انجام شده برای ارزیابی فرضیه افسردگی ، آلزایمر ، پارکینسون ، میگرن و مولتیپل اسکلروزیس را بررسی کردیم.
نوع مقاله: مروری |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0).