دوره 6، شماره 2 - ( 3-1401 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 44-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.GOUMS.REC.1395.260
سهیلا کلانتری1 
، مریم چهره گشا2 ، زهرا رویانی2 ، نویسا سید قاسمی ، محمد هادی مهدی نژاد* 3
، مریم چهره گشا2 ، زهرا رویانی2 ، نویسا سید قاسمی ، محمد هادی مهدی نژاد* 3
1- کمیته تحقیقات دانشجویی ، مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی ، دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، گرگان ، ایران
2- دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، گرگان ، ایران
3- مرکز تحقیقات بهداشت محیط ، گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، گرگان ، ایران ، hmnejad@yahoo.com
2- دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، گرگان ، ایران
3- مرکز تحقیقات بهداشت محیط ، گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، گرگان ، ایران ، hmnejad@yahoo.com
چکیده: (1798 مشاهده)
مقدمه: واحدهای جراحی الکتریکی (ESUs) بالاترین دود جراحی را تولید می کنند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت ترکیبات دود جراحی در جراحی های ارتوپدی انجام شد.
روش کار : مطالعه حاضر در بخش های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در شهر گرگان انجام شد. تعداد نمونه‌های جمع‌آوری‌شده 20 نمونه بود. نمونه های دود از بخش‌های الکتروسرجری حین جراحی‌های ارتوپدی بدست آمد.غلظت بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و گزیلن با استفاده از پمپ نمونه‌برداری هوا و لوله‌های جاذب زغال سنگ SKC انجام شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از توزیع فراوانی و آزمون‌های خطی تعمیم‌یافته و رگرسیون لجستیک رتبه‌ای در نرم‌افزار SPSS.version16 تجزیه و تحلیل شد.
نتایج:اکثر بیماران دارای شاخص توده بدنی (BMI) کوچکتر از 24 کیلوگرم بر متر مربع داشتند و میانگین سنی آنها 25.28 سال بود. میانگین غلظت بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و گزیلن به ترتیب 540 میکروگرم بر متر مکعب، 430 میکروگرم بر متر مکعب ، 340 میکروگرم بر متر مکعب و 390 میکروگرم بر متر مکعب بود. غلظت ذرات با قطر آیرودینامیکی 2.5 میکرومتر یا کمتر (PM2.5) 22.75 میکروگرم بر متر مکعب به دست آمد. مقادیر بنزن بالاتر از حداستاندارد NIOSH بود. با توجه به شاخص کیفیت هوا، مقادیر PM2.5 برای گروه های حساس ناسالم بود. BMI بر میزان بنزن تولید شده در حین عمل اثر معنی‌داری داشت (0/016=P). همچنین یافته‌ها نشان داد که مدت زمان جراحی بر تولید تولوئن تأثیر معنی‌داری داشت (p=0/049).
نتیجه:نتایج نشان داد که غلظت BTEX کم ،اما مقادیر PM2.5 زیاد بود. قرار گرفتن در معرض تجمعی با این ترکیبات می تواند به عنوان یک عامل خطر در مواجهه طولانی مدت برای پرسنل اتاق عمل در نظر گرفته شود.
روش کار : مطالعه حاضر در بخش های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در شهر گرگان انجام شد. تعداد نمونه‌های جمع‌آوری‌شده 20 نمونه بود. نمونه های دود از بخش‌های الکتروسرجری حین جراحی‌های ارتوپدی بدست آمد.غلظت بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و گزیلن با استفاده از پمپ نمونه‌برداری هوا و لوله‌های جاذب زغال سنگ SKC انجام شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از توزیع فراوانی و آزمون‌های خطی تعمیم‌یافته و رگرسیون لجستیک رتبه‌ای در نرم‌افزار SPSS.version16 تجزیه و تحلیل شد.
نتایج:اکثر بیماران دارای شاخص توده بدنی (BMI) کوچکتر از 24 کیلوگرم بر متر مربع داشتند و میانگین سنی آنها 25.28 سال بود. میانگین غلظت بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و گزیلن به ترتیب 540 میکروگرم بر متر مکعب، 430 میکروگرم بر متر مکعب ، 340 میکروگرم بر متر مکعب و 390 میکروگرم بر متر مکعب بود. غلظت ذرات با قطر آیرودینامیکی 2.5 میکرومتر یا کمتر (PM2.5) 22.75 میکروگرم بر متر مکعب به دست آمد. مقادیر بنزن بالاتر از حداستاندارد NIOSH بود. با توجه به شاخص کیفیت هوا، مقادیر PM2.5 برای گروه های حساس ناسالم بود. BMI بر میزان بنزن تولید شده در حین عمل اثر معنی‌داری داشت (0/016=P). همچنین یافته‌ها نشان داد که مدت زمان جراحی بر تولید تولوئن تأثیر معنی‌داری داشت (p=0/049).
نتیجه:نتایج نشان داد که غلظت BTEX کم ،اما مقادیر PM2.5 زیاد بود. قرار گرفتن در معرض تجمعی با این ترکیبات می تواند به عنوان یک عامل خطر در مواجهه طولانی مدت برای پرسنل اتاق عمل در نظر گرفته شود.
نوع مقاله: پژوهشي |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |