سابقه و هدف: گزش حیوانات مسوول ده ها میلیون آسیب در هرسال می باشد که بیشتر این آسیب ها در کودکان دیده می شود. مطالعه حاضر با هدف شناسایی الگوهای اپیدمیولوژیک حیوان گزیدگی وعوامل موثر بر تأخیر در واکسیناسیون افراد آسیب دیده در شهرستان هوراند استان آذربایجان شرقی - ایران انجام گرفت.
مواد و روش ها:
این مطالعه یک مطالعه مقطعی بود و اطلاعات  از سوابق پزشکی قربانیان گزش حیوانات  ارجاع شده به مرکز هاری هوراند جمع آوری شد. این تحقیق الگوی اپیدمیولوژیک گزش حیوانات را توصیف کرده و خطر تاخیر در واکسیناسیون پس از آسیب را  با رگرسیون پواسون در شهرستان هوراند پیش بینی می کند.
نتایج:
بیشتر مجروحان مرد بودند. گروه سنی 15-5 سال بیشترین آسیب را به دلیل حیوان  گزیدگی داشتند ، بیشترین تعداد گزش حیوانات متعلق به سگ ها بود و بیشترین آسیب دیدگی اندام ها ، مربوط به اندام تحتانی بود. تاخیر در واکسیناسیون در مردان 12/0 کمتر از زنان بود. در مقایسه با زیر گروه گزش سگ ، زیر گروه گزش گربه ها 18/0 بیش از یک روز تاخیر برای واکسیناسیون داشتند.

واژه‌های کلیدی: اپیدمیولوژی، حیوان گزیدگی، پروفیلاکسی پس از مواجهه، ایران

متن کامل [PDF 526 kb]   (1212 دریافت)